One Shot - ItaHina część 1

I oto jest, mój pierwszy one shot, a właściwie, jego pierwsza część!

Za nim zaczniecie czytać chcę Was  poinformować, że nie znam się za bardzo na chorobach, ich przebiegu i leczeniu. Kiedy byłam w szpitalu, udało mi się podsłuchać rozmowy lekarzy i starałam się odzwierciedlić ich dialogii . Nie wiem z jakim skutkiem. xD Osobiście myślę,że znowu trochę przynudzam, ale lubię, gdy akcja rozwija się powoli i pozostawia mały niedosyt. xD

W następnej części  będzie się działo i to dużo!!! :))

Pojawi się po czwartym rozdziale Konoha Talents School! ;)

Cóż zapraszam do czytania i komentowania! :)

ps: Chciałabym podziękować wszystkim czytającym, naprawdę dużo to dla mnie znaczy i bardzo cieszę się, kiedy pozostawiacie po sobie jakiś ślad! :)

aa i dziękuję Tsuki za przesłanie mi linka do tej fanmangi, bardzo mi się spodobała, tylko szkoda, że nie została skończona! :/ ;))

***

Młody mężczyzna zmierzał do szpitala, gdzie pracował od dwóch lat. Już w tak krótkim czasie Itachi Uchiha zapracował sobie na opinię jednego z najlepszych onkologów w Jokohamie (od autorki: jest drugie co do wielkości miasto w Japonii, taka tam mała ciekawostka xd). Nie trudno się jednak dziwić, od najmłodszych lat chciał zostać lekarzem. Zamiast tak jak rówieśnicy, bawić się, chłopak wolał uczyć się w domu. Na studiach również nie przystopował w nauce, dzięki czemu ukończył je z wyróżnieniem. 

-Dzień dobry doktorze!- przywitała go jedna z pielęgniarek.

-Witaj Ino, są dla mnie jakieś wieści?- zapytał lekko się uśmiechając. 

-Cóż, stan pana Kakashiego Hatake uległ znacznej poprawie, rak ustępuje również u Asumy Sarutobi.

-Świetnie, ale nie przerywajcie jeszcze chemioterapii. lepiej dmuchać na zimne.- odrzekł, po czym otworzył drzwi swojego gabinetu. 

-Ach, zapomniałabym, wczoraj karetka przywiozła pewną młodą kobietę. Ponoć zasłabła, dyrektor Tsunade, kazała przekazać żebyś się nią zajął.- mężczyzna skinął głową i wraz z pielęgniarką udał się do sali, w której leżała pacjentka.

W pomieszczeniu niespodziewanie rozległo się pukanie do drzwi. 

-Proszę...- rzekła cicho kobieta.

-Dzień dobry, nazywam się Itachi Uchiha, przez najbliższe dni będę pani lekarzem.- oznajmił przyglądając się kobiecie. Wyglądała na góra dwadzieścia pięć lat. Miała niesamowicie jasne oczy, które kontrastowały z ciemnymi, granatowymi włosami, sięgającymi za biust. 

-Jak to przez najbliższe dni?- zapytała zmartwiona.- Nie mogę tu zostać nawet jednego dnia, mam małe dziecko!

-'Ech, ci pacjenci, nigdy nie współpracują!'- pomyślał, masując się w skronie.- Ino przynieś mi proszę dane i wyniki badań pacjentki.- nakazał wciąż spoglądając na granatowowłosą.- Proszę się przedstawić.

-Hinata Hyuga.

-Czy przez ostatnie dni odczuła pani nasilające się zmęczenie?

-Byłam trochę zmęczona, ale to chyba normalne po całym dniu w pracy.

-Rozumiem.. proszę się rozebrać, muszę panią zbadać- odrzekł, zakładając słuchawki na uszy. Hinata lekko się zarumieniła, po czym rozebrała się do bielizny. Młody doktor, nie czekając dłużej zbadał ją, zauważając na jej ciele siniaki.

- Czy miała pani kontakt z aktem agresji fizycznej? Zauważyłem na pani ciele siniaki.

-Niee...nie wiem skąd się wzięły, musiałam się gdzieś uderzyć..

-No dobrze może się pani ubrać.- powiedział, gdy do pokoju weszła Ino, podając mu wyniki badań granatowowłosej. Itach przeglądał je z twarzą pozbawioną emocji.

-'Hmm.. więc te siniaki muszą być jednym z objawów...'- pomyślał nie przerywając czytania.- Ino, czy wszystkie badania przeprowadzała dyrektor Tsunade?

-Owszem, ale jakie to ma znaczenie?

-'W takim razie nie ma mowy o pomyłce..'- przemknęło mu przez myśl- Ino zostaw mnie samego z pacjentką.

Blondynka przytaknęła, po czym wyszła z pomieszczenia. Między lekarzem, a Hyugą zapadła głęboka cisza, która budowała nieznośne napięcie. Niespodziewanie Itachi westchnął, jakby za moment miał powiedzieć coś strasznego.

-Pani Hyugo..- zaczął, a w jego glosie było słychać całkowitą powagę.- z badań morfologii  wynika, że najprawdopodobniej jest pani chora na białaczkę.

Granatowowłosa zamarła. Poczuła jak przez jej ciało przechodzą nieprzyjemne dreszcze, a po policzkach płyną  gorzkie łzy, pozostawiające po sobie mokry ślad. 

-Ja..jak to? Ja nie mogę być chora! M-mam małe dziecko, t-to nie może być prawda!- zaszlochała.

-Pni Hyugo, proszę zachować spokój! Na razie nie wiemy na jaki rodzaj białaczki pani choruje, ale jeżeli będzie pani współpracować...

-Jakim prawem karze mi pan, do cholery zachować spokój?!- wrzasnęła rozzłoszczona.- Białaczka to śmiertelna choroba, tytle ludzi na nią umiera, a ja mam zachować spokój?!

Uchiha zrobił zdziwioną minę. Jeszcze nigdy żaden pacjent nie odezwał się do niego w taki sposób.

-Jedynym wyjściem, aby wyzdrowieć jest pozostanie w szpitalu. Proszę nie odzywać się więcej do mnie w taki sposób, jestem profesjonalistą i nie życzę sobie takich szopek.- odrzekł chłodno, po czym wyszedł zostawiając zapłakaną kobietę.

Hinata sięgnęła po komórkę leżącą na półce. Musi zadzwonić do Tenten, żeby jej synek Menema został u niej jeszcze przez kilka dni, potem zastanowi się co dalej.

-T-Tenten, tu Hinata.

-Och, cieszę się, że dzwonisz, jak się czujesz?- zapytała zmartwiona dziewczyna.

-Wszystko w porządku, ale jestem strasznie osłabiona, muszę zostać w szpitalu przez jakiś czas, czy Menema może zostać u ciebie przez jeszcze pare dni?

-No jasne, a skoro zostajesz w szpitalu przywiozę ci jutro twoje rzeczy! 

-No dobrze..

-Ciociu Tenten, daj mi porozmawiać z mamusią! Chcę mamusie!!!

Hinata poczuła jak do jej oczu napływają kolejne łzy. Głos jej pięcioletniego synka sprawił, że całkowicie się rozkleiła.

-Tenten muszę kończyć, do zobaczenia!- wrzasnęła szybko się rozłączając.- 'Oni nie mogą się o tym dowiedzieć'

- Pani Hinato, przyszedłem zapytać kogo mamy powiadomić o pani stanu zdrowia.- niespodziewanie do pokoju przyszedł młody doktor. Ten to ma wyczucie czasu. 

-Nikogo.- oznajmiła kobieta, odwracając wzrok od onkologa. Nie przepadała za nim. Jak można było być tak chłodnym i obojętnym dla ciężko chorej osoby. W dodatku już na pierwszy rzut oka było widać, że był zbyt zapatrzony w siebie.. narcyz!

-A mąż, ponoć ma pani dziecko, w dodatku rodzi...

-Proszę stąd wyjść!- warknęła.

Itachi pokręcił z politowaniem głową, a zaraz po tym ulotnił się z sali.

-'Co za hipokrytka..'- pomyślał i udał się z powrotem do gabinetu. 

Śpiącą dziewczynę obudził delikatny, kobiecy głos.

-Pani Hyugo, pani Hyugo, ma pani gościa!- powiedziała radośnie Ino.- Wpuścić go?

-Oh tak, dziękuję.

Nagle w pokoju znalazła się Tenten z dużą czarną torbą.

-Przyniosłam ci twoje rzeczy.- wrzasnęła rzucając torbę w kąt.

-Dziękuję, jesteś kochan..

-Jezu Chryste! Hinata jak ty okropnie wyglądasz! Nie dziwię się, że chcą cię tu dłużej potrzymać! 

-Oj, a ty jak zawsze szczera do bólu..- to prawda. Gdy coś nie spodobało się brązowookiej od razu o tym informowała, ale właśnie to lubiła w niej Hinata. Zawsze podziwiała odwagę koleżanki, a przebywanie w jej towarzystwie sprawiło, że sama stała się pewniejsza siebie.

-A gdzie jest Menema?!- zapytała przerażona, młoda mama.

-Ech, spał tak słodko, że nie miałam serca go budzić, ale nie martw się został z Lee!

-Lee?! Zaraz, zaraz... wróciłaś do niego?

-Cóż..mam słabość do tych jego brwi.

Dziewczyny zachichotały, gdy niespodziewanie do sali wszedł Itachi.

-Widzę, że od rana towarzyszą pani śmiechy, cóż to za zmiana..- skomentował brunet. 

Hinata zrobiła wściekłą minę, natomiast oczy Tenten zaświeciły w dziwaczny sposób.

-A pan to zapewne lekarz mojej drogiej przyjaciółki, prawda?- zapytała, zalotnie się uśmiechając.

-Owszem, Itachi Uchiha.

-Tenten Mitsaschi, miło mi.

-Mi również.

-Ach, Hinata, zapomniałam wyłączyć żelazko...- powiedziała odwracając się w stronę przyjaciółki, i nachylając się nad nią- Niezły jest, radzę ci, bierz się za niego.- szepnęła jej do ucha, a Hinata, aż zakrztusiła się własną śliną.- Odwiedzę Cię po jutrze razem z twoim synkiem, papa!

Po wyjściu dziewczyny, w sali zaplanowała niezręczna cisza, którą postanowił przerwać Itachi.

-A więc, od dzisiaj zaczniemy szereg badań, muszę stwierdzić z jakim rakiem mamy do czynienia,tak czy inaczej, leczenie każdego z rodzajów białaczki jest bardzo długie. Radzę powiadomić o swoim stanu zdrowia pani przyjaciółkę.

-Niech się pan z łaski swojej, nie miesza do moich decyzji.- odrzekła przegryzając wargę.

-Jak sobie pani życzy, ale z doświadczenia wiem, że takie działania nie prowadzą do niczego dobrego, poza tym jest pani w tym momencie nie w porządku  dla przyjaciółki.-oznajmił, kierując się w stronę drzwi.- Ach i za jakieś piętnaście minut przyjdzie po panią pielęgniarka. 

-'Matko Boska, jak ja go nie cierpię!- pomyślała kobieta, zaciskając ręce na pościeli. Z jednej strony młody lekarz miał trochę racji, nie mogła w nieskończoność ukrywać prawdy przed Tenten. Hyuga dobrze o tym wiedziała, ale jak miała powiadomić ją o tak strasznej prawdzie? Dziewczyna westchnęła z rezygnacją, gdy w sali pojawiła się Ino, aby zaprowadzić pacjentkę na badania.