Rozdział 4

Kierowałam się właśnie w stronę klasy czterdzieści dziewięć, w której prawdopodobnie będę odsiadywać karę.
-'No to wchodzimy'- pomyślałam i nie czekając dłużej otworzyłam drzwi pomieszczenia. Zdziwiona rozglądnęłam się po sali i o dziwo z wyjątkiem mnie nie było w niej nikogo. Po prostu świetnie...
-Buu!!- usłyszałam i ze spokojną miną powoli odwróciłam się za siebie.- No wiesz co myślałem, że chodź trochę się wystraszysz..- powiedział jakiś blondas. Chwileczkę, przecież to jeden z bandy tych całych ochroniarzy! Ten dzień z każdą sekundą staje się lepszy! -.-
-Wydawało mi się, że członkowie waszej grupy nie odsiadują kar.
-To prawda-un..- powiedział, a przy tym cwaniacko się uśmiechnął-.. ale jednym z zadań Akatsuki jest pilnowanie uczniów, którzy przebywają w kozie!
-Że co?!- wrzasnęłam. No pięknie, nie dość, że muszę tu siedzieć przez jakieś czterdzieści minut, to jeszcze będzie pilnować mnie jeden z  tych wywyższających się idiotów!
-Powinnaś się cieszyć, że zgłosiłem się to tego zadania, gdybym tego nie zrobił prawdopodobnie toczyłabyś kolejną walkę z Hidanem-un.
-Ech.. I tu masz trcohę racji.- przytaknęłam i zajęłam miejsce w pierwszej ławce. Faktycznie, muszę się cieszyć! Przecież mógł mi się trafić ten siwy zbok, albo co gorsza ich popieprzony liderek, a tego bym już chyba nie zniosła! Właśnie miałam wyjąć książki i zacząć odrabiać zadanie domowe, gdy nagle poczułam dotyk czyiś rąk na moich plecach.
-Miałaś dzisiaj wyczerpujący dzień-un..- szepnął mi do ucha tak zmysłowo, że mimowolnie się zaczerwieniłam.- Co powiesz na masaż?
-'Chwilka, co on do cholery wyprawia'- przemknęło mi przez myśl. Nie dając żadnej odpowiedzi, wstałam i wymierzyłam blondynowi siarczyste uderzenie prosto w twarz.  Chłopak wpatrywał się we mnie, tymi swoimi przeklętymi, błękitnymi oczami. Chyba nie za bardzo wiedział jak ma zareagować. Zdenerwowana odwróciłam się i zajęłam swoje miejsce. Po chwili zauważyłam jak długowłosy siada przy biurku na wprost mnie. Nadal miał ten sam zdziwiony wyraz twarzy, jednak  jego wzrok był wbity w dół. Jak się teraz zastanowię to nic takiego mi nie zrobił, ale nie cierpię, kiedy ktoś narusza moją przestrzeń osobistą!



-'Czterdzieści osiem, czterdzieści dziewięć, pięćdziesiąt!'- liczyłem w myślach, aby się uspokoić. Dawno nikt mnie tak nie zdenerwował, nawet Hidan! Najchętniej wysadził bym tą małą sukę w powietrze, co ona sobie wyobraża-un!
-Ej...ja.. przepraszam za  to!- zamurowało mnie. Dosłownie przed minutą ta kretynka uderzyła mnie prosto w twarz, a teraz mnie przeprasza?! Co ona w ciąży jest, że ma takie zmienne humorki-un!!
-Nic się nie stało miałaś zły dzień, rozumiem, że musiałaś na kimś odreagować-un.- odparłem ze sztucznym uśmiechem. No co? Muszębyć miły! Mam przecież wygrać ten zasrany zakład..
-Cieszę się, że nie jesteś zły, a tak przy okazji jestem Chihiro!- odparła lekko się uśmiechając. Kurczę wyglądała teraz uroczo, ale to i tak nie zmieni faktu, że się nią zabawię-un!
-Jestem Deidara-un!- odrzekłem i podałem jej rękę. Resztę czasu przesiedzieliśmy w milczeniu, nie miałem zamiaru prowokować jej humorków, jeszcze wróciłbym posiniaczony! Po dzwonku rzuciłem jej typowe 'hej' na pożegnanie, przy okazji przeklinając ją w myślach i od razu ruszyłem w stronę domu Sasoriego. Muszę zasięgnąć od niego rady jak poderwać tą sukę! Pff kto by się spodziewał-un!
Po około dziesięciu minutach byłem już przed kamienicą, w której mieszkał Akasuna.
-Proszę?- usłyszałem przez domofon głos jego świrniętej babci.
-Tu Deidara, jest Sasori?
-Oh Deidarka! Oczywiście, wchodź twój Romeo już czeka!-  wrzasnęła, niszcząc tym samym resztki mojego dobrego humoru jak i honoru! Wraz ze Skorpionem tłumaczyliśmy tej starej babie już z tysiąc razy, że nie jestem dziewczyną, ta jednak dalej trzyma się swojej wersji-un!
Na progu mieszkania jak zwykle gdy odwiedzałem Akasunę zostałem obdarowany mnóstwem ochydnych całusów od starej Chiyo.
-Deidaro, mogłabyś wreszcie założyć jakąś ładną sukienkę! Gwarantuje ci, Sasori byłby zachwycony!- zaproponowała, a ja o mały włosy nie wybuchłem ze złości. Na całe szczęście zachowałem spokój i prawie pobiegłem do pokoju Sasora-un.
-Puka się.- powiedział  rudy nie odrywając wzroku od telewizora. Znowu oglądał jakiś film przyrodniczy.. nuda-un!
-Sorry, ale uciekałem przed twoją walniętą babcią!- powiedziałem zdenerwowany. Naprawdę dziwię się jak tak niecierpliwa  i nerwowa osoba jak Saso może z nią wytrzymywać. Po chwili milczenia wytłumaczyłem mu co wydarzyło się w kozie, po czym wyzwałem tą nową na wszystkie możliwe sposoby. Od razu mi ulżyło-un.
-Wiesz wydaje mi się, że ona może być lesbijką! Jak można odmówić mojemu masażowi?!
-Nawet gdyby była lesbijką, prawdopodobnie i tak twój wygląd przypadł by jej do gustu..- oznajmił, a ja miałem dziwną ochotę, aby wysadzić go w powietrze. -.. a poza tym sam się w to wpakowałeś. Ja od początku mówiłem, że ten zakład to zły pomysł.
-Świetnie, przychodzę się do ciebie wyżalić, a ty jeszcze mnie besztasz-un!
-Przestań się nad sobą użalać jak jakaś baba, bo naprawdę zacznę myśleć, że nią jesteś!
-Ech, dobra masz rację..- przyznałem. Faktycznie, może za bardzo się nad sobą użalałem.- .. ale powiedz co mam zrobić-un?
-Skoro przeprosiła cię za ten policzek, to chyba nie jest jeszcze tak źle... bądź po prostu miły i się do niej nie klej, bo najwyraźniej tego nie lubi...
-Dzięki chłopie, może na to poleci-un!- wrzasnąłem i przybiłem z kumplem żółwia.



-Jak mogłaś uderzyć jedno z najgorętszych ciach szkoły?!- wrzasnęła Ino, zaraz po tym jak skończyłam opowiadać co stało się w kozie.
- Moim zdaniem dobrze zrobiłaś Chi!- odrzekła Sakura wyciągając się na moim łóżku.- Dziewczyny powinny o siebie walczyć, nie sądzisz Hinata?
-R-Raczej t-tak.- dodała granatowowłosa.
-Ale żeby go od razu uderzyć, a potem jak głupia przepraszać? Zdecyduj się co robisz Chihiro!!-wrzasnęła blondynka, grzebiąc przy tym w szafie z moimi ubraniami.- A tak przy okazji to pożyczysz mi tą bluzkę?- zapytała, a ja przytaknęłam, wzdychając ze zrezygnowaniem.
-'To już drugi uderzony przeze mnie chłopak i to w tym samym dniu!'- pomyślałam, a na wspomnienie dzisiejszych wydarzeń walnęłam się w czoło.
-Chi, nie przejmuj się, jak dla mnie dobrze zareagowałaś, ale mogłaś sobie darować te przeprosiny.- oznajmiła różowowłosa wstając.- Okej, ja się zwijam, muszę się jeszcze pouczyć na jutrzejszą kartkówkę z matematyki.
-To już jutro?!- wzdrygnęła się Ino wypuszczając z rąk moje ubrania.
-Ocho, ktoś tu chyba zapomniał się pouczyć?- odrzekłam wystawiając do blondynki język. Po chwili pożegnałam się z dziewczynami i odprowadziłam je do drzwi.
-Ch-chihiro, jeśli chcesz to ja-ja też już pójdę..- powiedziała Hinata. Kurcze, naprawdę nie rozumiem dlaczego jest taka nieśmiała.
-Zwariowałaś? Chodź, poplotkujemy sobie!- zaproponowałam lekko się uśmiechając.
Szczerze mówiąc chyba udało mi się trochę rozerwać moją nową przyjaciółkę! Po jakiejś godzinie spędzonej ze mną przestała się już nawet jąkać.
-Haha, nie gadaj, że Neji naprawdę podglądał was w szatni!
-Taak! A gdybyś zobaczyła jego minę, kiedy go przyłapałyśmy!- wrzasnęła Hyuga.
Wprawdzie nie widziałam tego całego Nejiego, bo jest chory, ale to musiało być bezcenne!
Po jakimś czasie, dziewczyna postanowiła wrócić już do domu, mi natomiast zachciało się gorącej kąpieli!
-O tak nie ma to jak chwila relaksu.- szepnęłam pod nosem wychodząc z łazienki i kierując się w stronę kuchni. Tam czekała mnie miła niespodzianka w formie kanapek i ciepłej herbaty malinowej zrobionych przez moją ukochaną babcię. Ech co ja bym bez niej zrobiła..
Gdy skończyłam posiłek, pozostało mi już tylko jedno- oglądanie Mistrzostw Siatkówki Mężczyzn!
To na pewno pomoże mi zapomnieć o dzisiejszym dniu!

***

Szczerze mówiąc rozdział nie za bardzo mi się podoba, ale już trudno!

Dziękuję wszystkim komentującym szczególnie Tsuki, Soli oraz Natalii, bo pojawiają się na moim blogu od początku! A i serdecznie pozdrawiam wszystkich nowych czytających również tych cichych!

W każdym razie dziękuję! :)