Rozdział 8

-Ach! Jak ja go nienawidzę! To jakiś szaleniec, kazał mi napisać pięćset zdań! Rozumiesz PIĘĆSET zdań!!!- rozmawiałam przez telefon, pisząc przy tym zdania, które zadał mi Sasori.

-Ech, Chi...wrzeszczysz o tym od godziny...- odpowiedziała leniwie Ino.

-Nie mów mi, że minęło już tyle czasu! Nie jestem nawet w połowie pisania! To mi zajmie cały dzień, a może jeszcze dłużej!

-Chętnie posłuchałabym jeszcze twojego użalania się nad sobą, ale zajmijmy się teraz mną. Nie zgadniesz z kim się umówiłam!- zaczęła podekscytowana, a ja plasnęłam się w czoło. Z Ino jednak można było podyskutować tylko o chłopakach.-Z Utakatą! Tym szatynem z klasy muzycznej! Ajj! Jestem taka szczęśliwa.

-Ta.. super.. Ino mam przed sobą jeszcze  sporo pracy, pogadamy o tym jutro, cześć!- odpowiedziałam rozłączając się. Zerknęłam na telefon. Coś kusiło mnie, aby zadzwonić do Deia. Nie widziałam go dzisiaj w szkole, może coś mu się stało, albo.. chwileczkę Chihiro! Skup się masz do napisania jeszcze czterysta długich zdań! Ech... ale ja naprawdę chcę do niego zadzwonić, ale nie, nie! Muszę się skoncentrować, inaczej nigdy tego nie skończę!

-Dzień dobry.- przywitałem się z ojcem Deidary. Współczuję mu mieć takiego...tatę. Co mu przyszło do głowy, żeby chodzić w fartuchu? W dodatku wyglądał jak kobieta. Taaa, od razu wiadomo w kogo wdał się Dei. 

-Och Sasori! Witaj, Deidaruś leży u siebie w pokoju. Jest chory, ma zapalenie oskrzeli!

-Yhym..- mruknąłem kierując się do pokoju blondasa.- E, a ty gdzie jesteś?- zapytałem rozglądając się po pokoju, w poszukiwaniu Douhito. 

-T-tuuuuutu.- charczenie było słychać w pobliżu łóżka. Nie czekając dłużej podszedłem do niego, zdejmując kołdrę. Przeraziłem się. Ujrzałem coś paskudnego i obleśnego- chorego Deidarę. 

-Sssa...so-o.- syknął z trudem. Wyglądał paskudnie. Miał przekrwione, podkrążone oczy, rozwaloną fryzurę, a z nosa zwisał mu długi glut. Fuj.

-Ja pierdole, wyglądasz okropnie i jeszcze ten zapach, blee!- skomentowałem, na co zrobił obrażoną minę. Gdy przeszedł mu foch, próbował wypytać mnie o Chihiro. Niestety nie zrozumiałem ani słowa z tych jego jęków, więc zaproponowałem mu aby napisał mi co chce powiedzieć. Po godzinie poszukiwań zeszytu, w końcu udało mi się go znaleźć. Dei cały czas wypytywał o Chihiro. Gdy dowiedział się o zadanej przeze mnie pracy, aż poczerwieniał ze złości.
-Nie rozumiem dlaczego się złościsz! Należało jej się. Jest wredna, głośna, i rytująca i w dodatku się spóźnia! Chwila, może ona ci się podoba, co?- po moich słowach, od razu zaczął pisać swoją odpowiedź.
-" Wcale mi się nie podoba! Po prostu ją polubiłem i ona taka nie jest, ale nie ważne. Jak dla mnie przesadzasz popierdolcu! Miałeś ja pilnować, a nie katować! Masz odwołać tą karę!!!!!!!!"
-Uuu, czyżbyś jej bronił?- w odpowiedzi rzucił we mnie zeszytem. Chybił ... ciota.- Cóż i tak nie odwołam kary. Ta dziewczyna jest strasznie nieposłuszna i w dodatku pyskuje. Jeszcze mi kiedyś podziękujesz, a teraz zmywam się. Mam coś jeszcze do zrobienia, na razie. - odprałem wychodząc. Douhito pokazał mi fakera, a ja zanim wyszedłem odpowiedziałem mu uśmieszkiem, który zawsze wyprowadza go z równowagi.

Ja pierdole- un! Jak ten jego uśmieszek mnie wkurwia! Wygląda wtedy jakby pozjadał wszystkie rozumy.. kretyn. A poza tym nie rozumiem, dlaczego traktuje tak Chi. Nie zrobiła mu przecież nic złego, co za idiota-un. Chwila... dlaczego przez cały czas o niej myślę! Powinienem skupić się na sobie i swojej sztuce. Tak, to na pewno mnie odpręży. Gdybym tylko mógł wstać.. ech. Świetnie, nie mam siły-un. Życie jest w chuj popieprzone! Nie dość, że najprawdopodobniej nie pójdę na imprezę Tobiego, to jeszcze nie mogę wstać z tego porąbanego łóżka! Zajebiście-un!

Następny dzień, wtorek. 

Przed ostatnia lekcja- WF z profesorem Gaiem.

-Kateneki obudź się!Odbij to.. UWAŻAJ!!- nagle poczułam ogromny ból. Straciłam poczucie rzeczywistości. Kurwa chyba zemdlałam. Musiałam dostać piłka w głowę, kiedy ucięłam sobie drzemkę na wuefie. A to wszystko przez tego oprawcę- Sasoriego. Przez całą noc pisałam te  cholerne pięćset zdań!
- Łaaaa! Nie, ona nie żyje!!!- usłyszałam głos prawdopodobnie Naruto.
-Odsuńcie się wszyscy! Czas wykorzystać moją ratowniczą wiedzę! Pora na usta-usta!!!-  ten ton rozpoznałam od razu. Należał do profesora Gaia!
-Nic mi nie jest!- wrzasnęłam jak oparzona. Trzeba przyznać, że propozycja tego dziwaka od razu przywróciła mnie do życia.
- Ha, i to się nazywa siła młodości! Chihiro, mam nadzieję, że wrócisz do gry.
-Yyy, ja...
-Świetnie! Drodzy uczniowie, bierzcie przykład ze swojej koleżanki! Spójrzcie tylko ile ma w sobie energii!- wykrzyknął wskazując na mnie palcem. Szczerze mówiąc, nie czułam się tak jak sądził nauczyciel.- Pomimo wypadku, nie ma zamiaru zejść z boiska! W nagrodę, wspólnie z resztą klasy zrobimy pięćdziesiąt przysiadów!- c-co?!!! o.O
-Profesorze, może by tak jeszcze sto, Chihiro zaraziła mnie swoją energią!- ogłosił Lee, a cała klasa spiorunowała go wzrokiem.
-Lee, to świetny pomysł! Za twoja wspaniałomyślność zróbmy kolejne sto!
-Wow,. czyli aż trzysta pięćdziesiąt?!- nie no, co ten Brewka ma z matematyki?!
- Hmm w sumie wydawało mi się, że to będzie dwieście pięćdziesiąt, ale skoro chcecie więcej dobrze! Poczujmy energię młodości, JEDEN, DWA, TRZY...
I tak oto cała nasza klasa została pogrążona przez matematyczne umiejętności brewki. Ech, nie chciałabym być teraz w jego skórze. 

Przerwa przed ostatnią lekcją

-Jestem wykończona!- krzyknęła Sakura opierając się o ścianę. 

-Ten Gai jest nienormalny, zresztą Brewce też niczego nie brakuje!- uznała Tenten. Zgodziłam się w nią w stu procentach. 

-M-myślcie pozytywnie dziewczyny, jeszcze tylko j-jedna lekcja i wracamy do d-domu.- oznajmiła nieśmiało Hinata. 

-Mów za siebie! Mnie czeka jeszcze spotkanie z sadystą!- wrzasnęłam ze zrezygnowaniem. Byłam niewyspana, a w dodatku bolała mnie głowa. Dlaczego to zawsze ja muszę dostać piłką i to jeszcze po łbie?!- Jak ja go nie cierpię! Jeszcze nigdy w życiu nie spotkałam takiego idioty!

-Oj przestań! Za Deidarą też nie przepadłaś, a teraz... sama wiesz.- zaczęła Ino.
-Niby co?
-Podoba ci się.- stwierdziła Sakura. Chyba zwariuję, nawet ona przeciwko mnie?
-Hej dziewczyny!- zawołał Sasuke. Gdy się do nas zbliżył od razu rzucił się w ramiona Sakury, całując przy tym. Słodkie, szkoda tylko, że jakoś nie mam dzisiaj ochoty oglądać takich scen.. ech, no dajcie już spokój, coś takiego pokazuje się w filmach dla dorosłych! -.-
-Ziemia do zakochanych!! Chyba czas już skończyć!- wtrąciłam na co oboje się zaśmiali. Boże- Wybacz Chi, mam dla was wieści dziewczyny. Mój kuzyn organizuję imprezę w tą sobotę. Pozwolił mi wziąć paru znajomych, więc czujcie się zaproszone!- oznajmił. Impreza w tą sobotę? Hmm.. przyznam, że chętnie bym poszła. Dawno na żadnej nie byłam. Nagle zadzwonił dzwonek ogłaszający koniec przerwy oraz przytulanek Sakry i Sasuke. Znowu zaczęli się miziać!

Czas kary.

-Równo piętnasta.. gratuluję, tym razem się nie spóźniłaś.- ogłosił Sasori bijąc mi bravo. Westchnęłam pod nosem i udałam się na swoje miejsce. Ja pierdole, dlaczego ten idiota mi się tak przygląda? Przysięgam na Boga, że zaraz mu przywalę! 

-Ekhem, masz te zdania?- zapytał, a ja bez słowa podeszłam do biurka, rzucając mu zeszyt. Skorpion zaczął liczyć zdania. Specjalnie ich nie ponumerowałam, niech się teraz męczy hehe!

-Czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć...

-Jakie znowu czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć?- powtórzyłam głupio

-Napisałaś mi tylko CZTERYSTA DZIEWIĘĆDZIESIĄT ZDAŃ.- odparł uśmiechając się pod nosem.

-No to oddaj mi zeszyt, dopiszę ci ostatnie.- zaproponowałam, na co wybuch głośnym śmiechem.- Co cię tak bawi?

-Naprawdę myślisz, że ci na to pozwolę? Pf, zadanie uważam za niezaliczone, musisz je poprawić.

-Co?! Chyba śnisz!- krzyknęłam. Czułam jak złość i gniew gotują się we mnie. Co za palant!- Nie spałam całą noc, żaby napisać ci te durne zdania!

-W takim razie, będziesz pisać jeszcze jedną. Masz czas do jutra i radzę ci następnym razem numerować zdania. Wtedy się raczej nie pomylisz.

Szczerze- jeszcze nigdy nie miałam takiej wielkiej ochoty komuś przylać.
-Tyyy... i-IDIOTO! Nie mam zamiaru ci niczego pisać!!!
-Coś ty powiedziała?!
-Że niczego ci nie napiszę.. IDIOTO!


 -I po tych słowach, kazał mi napisać tysiąc zdań. Inaczej pójdzie powiedzieć o wszystkim dyrektorce.- siedziałam właśnie w domu, skarżąc się babci. Przez tego gnoja Sasoriego piję już trzecią melisę i nadal jestem zdenerwowana!- Babciu, co mam zrobić?
-Och, Iskierko nawet nie wiesz jak bardzo przypominasz mi mojego brata.
- Wujka Akirę, tego strażaka?
-Nie, nie, wujka Kenta, tego który przesadza czasem z alkoholem.- hmmm, ciekawe.- Ach, pamiętam, że jak ty miał kiedyś problem z pewnych chłopcem ze szkoły. Wyłudzał od wuja pieniądze. Z dnia na dzień były to coraz większe sumy. W końcu tak jak ty, przyszedł do mnie prosząc mnie o radę.- powiedziała, zamyślając się na chwile.- Doradziłam mu, żeby powiedział o wszystkim nauczycielom lub naszym rodzicom, jednak nie chciał mnie słuchać.
-Więc co zrobił?
- Uznałam, że skoro nie chce o tym nikomu powiedzieć, jedyne co może zrobić to sprzeciwić się koledze!- odparła z waleczną miną.- Pokazać mu, że się go nie boi i nie będzie się na nic godzić.
- I co zrobił to?
-Tak, ale chłopak złamał mu za to nos. W końcu powiedział rodzicom co się stało i przepisali wuja do innej szkoły.- ups, niefajnie.
-To chyba nie zbyt dobra rada babciu..
-Och. jak to nie! Przecież ten chłopak na pewno cię nie uderzy! Musisz mu pokazać, że nie będziesz spełniała jego zachcianek.- krzyknęła. Właściwie miała racje. Nie będę więcej słuchać tego idioty i tracić swojego cennego czasu na pisanie jakiś głupi zdań!
-Zgadzam się z tobą babciu! Dziękuję!- powiedziałam mocno ją przytulając. Miło mieć osobę, na którą zawsze można liczyć. Chciałam wrócić do swojego pokoju, ale babcia złapała moją rękę, powstrzymując mnie.
-Zapomniałam ci jeszcze czegoś powiedzieć, w niedzielę przyjeżdża Osamu. Zatrzyma się u nas na jakiś czas.
-Że co?!- nie no, to chyba jakiś żart!

Cześć!

Nareszcie udało mi się napisać 8 rozdział. Nie jest on moim ulubionym, szczerze mówiąc sądzę, że jest nieudany, chaotyczny i dialogi  wyszły mi do dupy!;/

Poza tym mam plan założenia drugiego bloga!

Nie wiem jednak czy wypali, bo mam przerażająco dużo nauki i ledwo co znajduję czas, aby zaglądnąć tutaj. ;/ Proszę więc o jakaś radę kochani!

Mam też informację dotyczącą pojawiania się rozdziałów. Będę umieszczane raz na dwa tygodnie, tak mi się przynajmniej wydaje, ale wszystko zależy od szkoły!
Poza tym, chcę podziękować za odwiedzanie mojego bloga, jak i komentarze. To strasznie motywuje, więc jeszcze raz stokrotne dzięki!

Do Werki i Hikari no: Gdy tylko będę miała troszeczkę więcej czasu, chętnie wezmę udział w grze oraz zajmę się nominacją. Jak na razie, nie mam niestety na to czasu. :((